Reële rentetarieven en recessie | Financiële tijden

Goedemorgen Netflix meldde gisteravond een afnemend aantal abonnees, een grote verrassing voor de markt en voor mij. Ik ben een van die mensen die Netflix zien als een basishulpmiddel/kinderopvang en ik kon me niet voorstellen dat mensen ermee zouden stoppen het te gebruikenmassaal, zelfs nu andere streamingopties zich verspreiden. Ik had het mis; de stam wordt verpletterd als een kever; Investeren in technologie is lastig. E-mail ons met uw gedachten: robert.armstrong@ft.com en ethan.wu@ft.com.

De reële rente gaat door het dak

De afgelopen zes weken is de reële rente op tienjarige staatsobligaties met 100 basispunten gestegen. Dat is ongelooflijk snel. Hier is het diagram:

Deze stap heeft de reële rente tot op enkele basispunten van positief terrein gebracht. Voor veel waarnemers is dit een langverwachte terugkeer naar gezond verstand. Het idee dat de voor inflatie gecorrigeerde kosten van geld negatief zijn, komt voor veel mensen over als waanzin en als bewijs van een enorm verwrongen beleid van de centrale bank. Voor hen stijgen de reële rendementen eenvoudigweg omdat dit kwaadaardige beleid eindelijk wordt teruggedraaid. Vanuit dit perspectief valt er niet veel uit te leggen, behalve misschien waarom de verhuizing zo lang duurde. Het antwoord op die vraag is dat niemand er helemaal zeker van was dat de Fed serieus bezig was met verkrapping. Nu weten ze het zeker.

Toch is er hier iets vreemds aan de hand. Begin met het ontleden van de componenten van het reële rendement, namelijk het nominale rendement op staatsobligaties en de inflatieverwachtingen:

Zoals u kunt zien, is het een grote beweging in de nominale rente die de stijging van de reële rente aandrijft. De inflatieverwachtingen zijn sinds begin maart onveranderd gebleven. De mechanismen zijn eenvoudig. De Fed duwt de rente omhoog, en die verhogingen rimpelen langs de curve (de lange rente is een reeks korte rentes plus een premie). Het afbouwen van de obligatie-aankopen door de centrale bank verminderde de koopdruk op lange obligaties, waardoor ook de rente ervan kon stijgen. Tegelijkertijd geeft het verkrappende beleid van de Fed de inflatie minder speelruimte en blijven de inflatieverwachtingen onder controle.

Dat is logisch. Tegelijkertijd is de enorme stijging van de nominale rente echter gekomen, net op het moment dat de vrees voor een recessie in 2023, veroorzaakt door een agressieve Fed, is toegenomen. Een recessie zou de nominale rente ongetwijfeld snel doen dalen. Maar de markt voor langlopende staatsobligaties lijkt deze mogelijkheid te negeren.

Schatkisten staan ​​niet alleen. Risicovolle beleggingen negeren ook de angst voor een recessie. De aandelenkoersen en kredietspreads fluctueerden enigszins, maar zijn nog steeds erg hoog of erg smal. Met andere woorden: de financieringsvoorwaarden voor bedrijven blijven inderdaad zeer soepel – ook al hebben renteverhogingen door de Fed de financieringsvoorwaarden elders aanzienlijk aangescherpt, zoals blijkt uit een sterkere dollar en hogere hypotheekrentes.

De staatsobligatie- en risicomarkten lijken van mening te zijn dat de Fed de rente nog veel meer kan verhogen voordat er iets in de economie of de markten kapot gaat en ze gedwongen worden zich terug te trekken. De markten kunnen gelijk hebben. Zoals Edward Al-Hussainy van Columbia Threadneedle ons graag in herinnering brengt: of ze gelijk hebben, hangt af van de neutrale rente, die niet waarneembaar is en in de loop van de tijd verandert. We weten pas dat we er zijn als de markt instort.

Een andere mogelijkheid: beleggers hebben in een droom geleefd en worden langzaam wakker. Unhedged's vriend James Athey van Abrdn, sprekend over risicovolle activa, formuleerde het punt als volgt:

Het gedrag van risicomarkten weerspiegelt deels jaren van aangeleerd gedrag (aandelen kunnen nooit dalen/blijven, dus altijd long), de verschuiving in de marktstructuur die voortvloeit uit dit eerdere ‘Fed-Put’-paradigma (de opkomst van momentum/systematische strategieën). en de overtuiging dat zodra de inflatie onvermijdelijk weer normaal wordt, de Fed kan terugkeren naar het ondersteunen van de markten.

Crypto- of cryptominer?

Bitcoin-mijnaandelen zijn om de verkeerde redenen in het nieuws. De twee grootste beursgenoteerde mijnbouwaandelen, Riot Blockchain en Marathon Digital Holdings, hebben het dit jaar moeilijk gehad. Beide zijn in 2022 met bijna 35 procent gedaald, vergeleken met 11 procent voor Bitcoin. Waarom koopt iemand cryptominers?

Misschien is het antwoord zo simpel als dat waar Bitcoin ook naartoe gaat, mijnwerkers twee keer zo snel volgen. Met andere woorden, dit zijn weddenschappen met een hefboomeffect op Bitcoin. De recente prijsactiviteit lijkt in overeenstemming te zijn met dit verhaal. Sinds Bitcoin in 2020 parabolisch werd, zijn Bitcoin-mijnwerkers gek geworden:

Een vergelijking met goud helpt hier. Veel mensen denken dat Bitcoin digitaal goud is. Beide ‘grondstoffen’ worden geproduceerd door mijnwerkers die gebruik maken van zware machines – pompen en explosieven voor goud, gespecialiseerde ‘ASIC’ computerfaciliteiten voor Bitcoin – en zowel crypto- als goudmijnwerkers verkopen hun productie op de open markt.

Je kunt je voorstellen dat het idee van leveraged bets ook van toepassing is op goudmijnbedrijven, aangezien de inkomsten fluctueren met het goud, maar de inputkosten niet, waardoor operationele leverage ontstaat. De relatie heeft niet altijd stand gehouden, maar het ziet er zeker goed uit tijdens de gestage stijging van goud sinds 2015:

Dit zag er allemaal een beetje te netjes uit, dus heb ik de bèta's van deze aandelen nader bekeken, een maatstaf voor hoe riskant een actief is vergeleken met de markt. Het addertje onder het gras ligt hier in de definitie van ‘markt’. Normaal gesproken wordt de bèta van een aandeel vergeleken met de S&P 500 of een vergelijkbare aandelenindex. Maar om te zien of bijvoorbeeld Riot Blockchain werkt als een Bitcoin-weddenschap met hefboomwerking, moet je het vergelijken met Bitcoin. Dit is wat ik heb gevonden (een bèta onder één betekent een lagere volatiliteit dan de markt):

Hoewel de grote goudmijnaandelen de afgelopen vijf jaar volatieler zijn geweest dan de goudmarkt (de analyse geldt ook voor langere perioden), is dat bij Bitcoin-mijnwerkers niet het geval.

De saaie reden is dat de enorme volatiliteit van Bitcoin betekent dat mijnbouwaandelen een hogere lat moeten overwinnen. Maar de cryptominingactiviteiten zijn ook afhankelijk van de bedrijfsstrategie. Er zijn twee benaderingen die de boventoon voeren, zoals Joe Burnett van Blockware Solutions mij uitlegde. Eén beheert hoogwaardige, grootschalige mijnbouwplatforms. De ander sluit contracten af ​​met elektriciteitsnetwerken voor goedkope elektriciteit. Het kopen van deze aandelen is een gok op de uitvoeringskracht en op de prijs van Bitcoin.

Als dit niet echt Bitcoin-weddenschappen zijn, zijn we terug bij de oorspronkelijke vraag: waarom cryptominingaandelen? Moeilijke vraag. Als je een mandaat hebt dat direct contact met Bitcoin verbiedt, is dat prima. Maar voor iedereen die met overtuiging op Bitcoin of crypto gokt, is het waarschijnlijk beter om die verdomde munten te kopen. (Ethan Wu)

Goed lezen

Hier zijn enkele mooie grafieken die de uitdagingen laten zien waarmee Europa wordt geconfronteerd als het serieus wil afbouwen van Russisch gas.