Hoe magisch denken het mogelijk maakte om uit FTX te stijgen - en leidde tot zijn zaak

Een paar maanden geleden begon ik in gesprek met enkele crypto -evangelisten op een lawaaierige technische conferentie in Toronto die absoluut wilde adverteren voor de geneugten van de gedecentraliseerde financiën of, zoals ze het zouden willen noemen.

Met een geweldige ijver legden ze uit dat ze van digitale activa houden omdat er geen hiërarchieën zijn: iedereen zou bijvoorbeeld kunnen handelen met Bitcoin, zonder te hoeven vertrouwen op centrale poortwachters zoals banken.

Hoe zit het met de beurzen, vroeg ik en wees erop dat er veel crypto -activiteiten zijn op deze gecentraliseerde hubs. Economische socioloog Koray çalışkan merkt op dat meer dan 90 procent van de in 2021 verhandelde Bitcoins werd bewaard in crypto -uitwisselingen.

leek mij dat dit meer en niet minder vermogensconcentraties heeft gecreëerd dan in de reguliere financiering. De ingestorte cryptocurrency -uitwisseling FTX was bijvoorbeeld niet alleen een makelaar, maar bracht ook zijn eigen valuta vrij, bood de voogdij over klantactiva en was verbonden met een retailbedrijf genaamd Alameda.

Was deze centralisatie niet een tegenspraak met het overtuiging van het defect? Niet voor de crypto -kinderen in Toronto die mijn vraag opzij hebben geveegd.

Ik glimlachte toen naar de ironie, maar de situatie is geen lach. Aangezien FTX deze maand implodeert, is het duidelijk geworden dat de machtsconcentratie, in combinatie met een gebrek aan toezicht, heeft geleid tot massale verliezen van klanten omdat fondsen zonder verantwoordelijkheid zijn doorgegeven.

Hoe de Britse centrale bankier Sir Jon Cunliffe deze week in een toespraak heeft gevonden: "De crypto -instellingen in het centrum van een groot deel van het systeem bestaan ​​in een grotendeels ongereguleerde ruimte en zijn zeer vatbaar voor de risico's die regulering in de conventionele financiële sector moeten vermijden."

Als we naar het puin kijken, moeten we onszelf niet alleen afvragen hoe FTX een gat van 8 miljard dollar in zijn balans heeft gecreëerd, maar ook waarom deze gevaarlijke tegenstrijdigheden zo lang werden genegeerd. Waarom hadden zo velen een blinde vlek?

Een antwoord is dat mensen, zoals antropologen vaak benadrukken, vatbaar zijn om magisch denken of mystieke verklaringen te accepteren voor dingen die we niet begrijpen; We hebben hoop nodig in een beangstigende wereld. Digitalisering heeft niets veranderd. Voor de meesten van ons is het functioneren van de cyberspace net zo verwarrend als alles wat we in de echte wereld tegenkomen.

De creatie -mythologie van de technologie zat vol met tegenstrijdigheden die grotendeels werden genegeerd

We zijn ook vrij slim om dingen te negeren die de overtuigingen kunnen ondermijnen waarmee we onze wereld vormen. "Het is moeilijk om een ​​man iets te laten begrijpen wanneer zijn salaris afhankelijk is van het niet begrijpen," merkte de Amerikaanse schrijver Upton Sinclair op. Hetzelfde geldt voor de sociale status, religie of andere delen van onze identiteit.

Decennia geleden was ik getuige toen ik werkte als verslaggever op de kapitaalmarkten, waar financiers een nieuwe methode hadden uitgevonden om schulden zoals hypotheken over te dragen naar complexe nieuwe instrumenten die bekend staan ​​als onderpandschuldbanden (CDO's). Toen ik vroeg waarom bankiers dit deden, vertelden ze me dat ze een "vloeibare" (beheersbare) vrije markt zouden creëren die het financiële systeem veiliger zou maken door risicodiversificatie.

Het klonk verleidelijk. En ze geloofden het waarschijnlijk gedeeltelijk. Maar zoals in Cryptoland waren er enkele grote tegenstrijdigheden. Aan de ene kant waren de CDO's zo complex dat ze niet eenvoudig konden worden verhandeld op een "vrije" (vloeibare) markt. En de CDO -sector was zo ondoorzichtig dat het zelfs het risico in naam van de financiële zekerheid verhoogde. Magisch denken regeerde.

Dus in de Silicon Valley. Tijdens mijn eerste bezoek in 2010, ondanks de laatste wereldwijde financiële crisis, ontmoette ik een evangelisatie met hints naar de CDO -sfeer. Er waren mensen zoals de Facebook -oprichter Mark Zuckerberg, die erop stond dat een sterker netwerken van de wereld goed was omdat dit gelijkheid, democratie en vrijheid zou bevorderen. Het maakt niet uit dat de sector rijp leek te zijn voor uitbuiting, omdat slechts een kleine minderheid de kernalgoritmen begreep die door groepen zoals Facebook werden gebruikt. De creatie -mythologie van de technologie was, zoals in de financiële sector, vol tegenstrijdigheden die grotendeels werden genegeerd.

Ik zeg niet dat technologie of financiën in dit opzicht ongewoon slecht waren. Er zijn in de meeste beroepen tegenstrijdige creatiemythen, ook in de media. Ik zeg ook niet dat het loutere bestaan ​​van zelfverdediging al deze innovaties verkeerd maakt. Verre van het. Het internet is een geweldige uitvinding, zelfs met zijn fouten. En sommige vormen van schuldverandering zijn nuttig als ze worden begeleid. Innovaties in digitale activa kunnen ook waardevol zijn: gedecentraliseerde hoofdboeken kunnen bijvoorbeeld de opslag van vastgoedrecords verbeteren.

Maar de FTX -saga laat zien hoe dubbel denken, wanneer deze naar de top wordt gedreven, extreem schadelijke effecten kan hebben.

Follow Gillian on Twitter @Gilliantt gillian.tet@ft.com

volg @ftmag op Twitter eerste over Twitter