Η ηλικία του ψηφιακού αυταρχισμού: Πώς τα νομίσματα της ψηφιακής κεντρικής τράπεζας και τα συστήματα κοινωνικής παρακολούθησης απειλούν την ελευθερία
Η ηλικία του ψηφιακού αυταρχισμού: Πώς τα νομίσματα της ψηφιακής κεντρικής τράπεζας και τα συστήματα κοινωνικής παρακολούθησης απειλούν την ελευθερία
Η ηλικία του ψηφιακού αυταρχισμού πλησιάζει και με αυτό προκύπτουν νέα ερωτήματα σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις και τις συνέπειες αυτής της εξέλιξης. Ένας τρέχων φόβος είναι ότι τα ψηφιακά νομίσματα της κεντρικής τράπεζας (CBDC) θα μπορούσαν να γίνουν ένα μέσο για τον ψηφιακό αυταρχισμό.
Ο όρος "ψηφιακός αυταρχισμός" περιγράφει ένα σύστημα που βασίζεται σε ένα νέο μοντέλο συναλλαγής που περιλαμβάνει τόσο οικονομικές όσο και κοινωνικές περιοχές. Αυτό το μοντέλο χαρακτηρίζεται από εκτεταμένο κρατικό έλεγχο και έτσι αντιπροσωπεύει έναν πιθανό κίνδυνο για την ιδιωτική ζωή και τις ατομικές ελευθερίες.
Προκειμένου να κατανοηθεί το φαινόμενο του ψηφιακού αυταρχισμού, τα τρία κύρια συστατικά πρέπει να θεωρηθούν ότι οδηγούν σε αυτήν την εξέλιξη: ψηφιακά νομίσματα κεντρικής τράπεζας, συστήματα κοινωνικής επιτήρησης και την τάση προς την κοινωνία χωρίς μετρητά.
Τα νομίσματα της ψηφιακής κεντρικής τράπεζας, γνωστών και ως CBDC, είναι ψηφιακά νομίσματα που υποστηρίζονται από το κράτος και αντιπροσωπεύουν μια ψηφιακή μορφή συμβατικών εθνικών νομισμάτων. Παρόλο που προσφέρουν ορισμένα πλεονεκτήματα, όπως η αυξημένη αποτελεσματικότητα και η διαφάνεια, υπάρχουν ανησυχίες σχετικά με την πιθανή απώλεια της ιδιωτικής ζωής και τον κεντρικό έλεγχο των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών από τις κυβερνήσεις.
Ταυτόχρονα, η εξάπλωση των συστημάτων κοινωνικής επιτήρησης αυξάνεται, γεγονός που αυξάνει περαιτέρω το φάσμα του ψηφιακού αυταρχισμού. Σε χώρες όπως η Κίνα, οι προηγμένες τεχνολογίες όπως η αναγνώριση προσώπου και η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιούνται για την επιδίωξη και την παρακολούθηση των πολιτών. Αυτά τα συστήματα συλλέγουν εκτεταμένα προσωπικά δεδομένα, συμπεριλαμβανομένων των δεδομένων απασχόλησης, των διαδικτυακών δραστηριοτήτων και των μεμονωμένων κινήσεων. Με βάση αυτά τα δεδομένα, απονέμεται ένα "κοινωνικό δάνειο" που ανταμείβει τη συμμόρφωση και τιμωρεί την αποκλίνουσα συμπεριφορά.
Η τάση προς μια κοινωνία χωρίς μετρητά αυξάνει επιπλέον τον ψηφιακό αυταρχισμό. Οι τεχνολογίες πληρωμών κινητής τηλεφωνίας και τα ψηφιακά πορτοφόλια έχουν καθιερωθεί κυρίως στην Κίνα, όπου ακόμη και οι ζητιάνοι χρησιμοποιούν κωδικούς QR για να λάβουν δωρεές. Εάν τα μετρητά χάνουν σημασία, οι άνθρωποι που δεν έχουν πρόσβαση σε ψηφιακά μέσα πληρωμής μπορούν να αντιμετωπίσουν σημαντικές προκλήσεις στην καθημερινή ζωή. Επιπλέον, τα συστήματα πληρωμών με αναγνώριση προσώπου παρέχουν ανησυχίες σχετικά με την ιδιωτική ζωή.
Η Κίνα έχει ήδη εξάγει το μοντέλο ψηφιακού αυταρχισμού σε χώρες όπως το Ιράν, η Κούβα και η Βενεζουέλα. Τα Ηνωμένα Έθνη και οι διεθνείς οργανισμοί, όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), υποστηρίζουν επίσης την εισαγωγή ψηφιακής αναγνώρισης και ολοκληρωμένων πλατφορμών CBDC παγκοσμίως. Η πιθανή παγκόσμια κατανομή του ψηφιακού αυταρχισμού προκαλεί ανησυχία για την παρέμβαση στις αστικές ελευθερίες και την πιθανή κατάχρηση εξουσίας.
Η εισαγωγή των fintechs, των κινητών πορτοφολιών και των ψηφιακών νομισμάτων προσφέρει άνεση και αποτελεσματικότητα, αλλά οι κίνδυνοι που συνδέονται με τον ψηφιακό αυταρχισμό αντισταθμίζουν τα πλεονεκτήματα. Με τη συγκέντρωση του ελέγχου των χρημάτων και των συναλλαγών, οι κυβερνήσεις έχουν την ευκαιρία να χειριστούν και να παρακολουθούν τους πολίτες. Αυτός ο έλεγχος μπορεί να κακοποιηθεί και να οδηγήσει σε άτομα που λήστεψαν λόγω υποτιθέμενων απειλών ή αντιρρήσεων στα νομισματικά τους βασικά, τα οποία με τη σειρά τους δυσκολεύουν την πρόσβαση σε ζωτικά αγαθά και υπηρεσίες.
Οι επιπτώσεις του ψηφιακού αυταρχισμού υπερβαίνουν τις οικονομικές πτυχές. Η απειλή να μην έχει πρόσβαση στα χρήματα μπορεί να δημιουργήσει φόβο και να οδηγήσει σε αυτο -ενότητα. Η συνεργασία των πλατφορμών των κοινωνικών μέσων και των τεχνολογικών γίγαντες της κατάστασης μπορεί να αυξήσει περαιτέρω την παρακολούθηση και την επιβολή πληροφοριών. Τα ασθενέστερα μέρη της κοινωνίας θα μπορούσαν να αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τα δικαιώματά τους σε αντάλλαγμα για θεμελιώδη οικονομική στήριξη.
Συνολικά, η άνοδος του ψηφιακού αυταρχισμού έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ιδιωτική ζωή, την ατομική ελευθερία και τα αστικά δικαιώματα. Είναι πολύ σημαντικό ότι η κοινωνία επικρίνει αυτές τις εξελίξεις και διασφαλίζει την προστασία της αστικής ελευθερίας σε έναν όλο και πιο δικτυωμένο κόσμο.