Waarom gamers NFT's de rug toekeren

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Je zou denken dat er geen massapubliek bestaat dat meer bereid is om niet-fungibele tokens (NFT's) te accepteren dan de 3 miljard gamers ter wereld. Buiten de kleine, waanzinnige gemeenschap van investeerders in cryptocurrency kunnen deze eigendomscertificaten, gekoppeld aan een digitaal bestand en geregistreerd op een beveiligde blockchain, raadselachtig blijken in hun complexiteit en ongrijpbaarheid. Maar veel van de conceptuele obstakels voor het begrijpen van NFT's zijn al een tweede natuur geworden voor spelers die vaak vloeiend zijn in de manier waarop in-game virtuele valuta werken en het idee hebben dat digitale activa echte financiële waarde hebben...

Waarom gamers NFT's de rug toekeren

Je zou denken dat er geen massapubliek bestaat dat meer bereid is om niet-fungibele tokens (NFT's) te accepteren dan de 3 miljard gamers ter wereld. Buiten de kleine, waanzinnige gemeenschap van investeerders in cryptocurrency kunnen deze eigendomscertificaten, gekoppeld aan een digitaal bestand en geregistreerd op een beveiligde blockchain, raadselachtig blijken in hun complexiteit en ongrijpbaarheid. Maar veel van de conceptuele obstakels voor het begrijpen van NFT's zijn al een tweede natuur voor spelers, die vaak vloeiend zijn in de manier waarop in-game virtuele valuta werken en het idee dat digitale activa echte financiële waarde hebben - zie de bloeiende handel in virtuele items, een consumentenmarkt die dit jaar naar verwachting $ 50 miljard zal bereiken.

Daarom is het niet verrassend dat veel van de grootste spelers in de game-industrie de afgelopen maanden plannen hebben aangekondigd om NFT's in hun ecosystemen te integreren, waardoor spelers bijvoorbeeld de enige eigenaar kunnen worden van een uniek apparaat of een virtueel land. De eerste grote ontwikkelaar was Ubisoft, die NFT-items voor militaire shooters lanceerdeGhost Recon-breekpunt. De president van Square Enix sprak in een recente verklaring positief over blockchain-gaming, net als EA, Konami en Zynga. Twee legendarische game-ontwerpers, Will Wright en Peter Molyneux, hebben hun steentje bijgedragen aan NFT-gamingprojecten. Molyneux's verkocht voor miljoenen dollars aan NFT's voordat het zelfs maar op de markt kwam.

Wat denken ontwikkelaars precies dat NFT's de gamingwereld kunnen bieden? Eén idee is dat ze een schaarste aan digitale items kunnen creëren en hun reële waarde kunnen vergroten. Een andere reden is dat ze in games zullen werken, in tegenstelling tot een NFT voor een digitaal kunstwerk dat alleen in een virtuele galerij kan worden bekeken. Ze suggereren ook dat gamers geld kunnen verdienen door NFT-items te verhandelen, iets dat zou kunnen gebeuren in de twijfelachtige nieuwe wereld van ‘play-to-earn’-spellen zoals. B. is al gebruikelijkAxie Oneindigheid. De aanzienlijke investeringen in gaming-NFT's suggereren zeker dat ontwikkelaars, die op elke transactie voor een digitaal product zouden kunnen bezuinigen, deze zien als een route naar enorme nieuwe inkomsten.

“Axie Infinity” heeft zich aangesloten bij de play-to-ear-gamingmarkt

Dus als de werelden van gaming en crypto zulke natuurlijke metgezellen lijken, waarom is de gaminggemeenschap dan in rep en roer? De verklaring van Square Enix werd ronduit belachelijk gemaakt, Ubisoft NFT's zijn slecht verkocht en in december werd ontwikkelaar GSC Game World gedwongen zijn plan om NFT's in de komende release op te nemen terug te draaien.STALKERS 2vanwege een boze reactie van fans. Het zijn niet alleen gamers: ontwikkelaar Valve heeft NFT-games verbannen uit zijn populaire Steam-winkel, terwijl verschillende anderen dergelijke plannen hebben bekritiseerd.

Een veelgehoorde kritiek zijn de milieukosten van het gebruik van blockchains zoals Ethereum en Bitcoin, en hoewel er groenere alternatieven zijn, zijn deze nog niet door grote spelers overgenomen. Spelers hebben gewezen op de ironie in het geval van Square Enix, wiens grootste game,Final Fantasy VII, is een ecologische fabel over een snode onderneming die profiteert van de vernietiging van het milieu.

Een andere reden is fraude in de NFT-wereld. Dit kwam voort uit de cryptozeepbel, waar speculatie de prijzen opdreef en gehypte NFT’s snel hun waarde verloren nadat het enthousiasme was weggeëbd. Spelers willen niet veel betalen en waardeloze digitale items bezitten als de zeepbel barst.

Ze vragen zich ook af of NFT's echte waarde voor spelers zullen bieden. Er zijn al veel marktplaatsen in het spel, dus waarom moeten ze aan NFT's worden gekoppeld? Welke echte waarde heeft digitale schaarste naast prestige? Is de oneindige reproduceerbaarheid van digitale objecten niet een van hun belangrijkste argumenten, zodat iedereen een stukje van de taart kan krijgen? Ontwikkelaars prijzen de aantrekkingskracht van ‘interoperabiliteit’ aan, wat betekent dat NFT-items die in het ene spel zijn gekocht, in een ander spel kunnen worden gebruikt, maar er zijn talloze esthetische, technische en juridische belemmeringen voor de implementatie.

De wortel van de onwil van gamers ten opzichte van NFT's is vertrouwen. Gamers zijn gevoelig voor het gedrag van gamebedrijven omdat zij veel tijd, geld en passie aan hun hobby besteden. De afgelopen tien jaar zijn de experimenten in de sector met nieuwe verdienmodellen, zoals microtransacties, lootboxes en pay-to-win-mechanismen, ten koste gegaan van het spelersplezier. Gamers willen niet de beste kapselsDe Simsopgesloten zitten achter een betaalmuur of geld moeten uitgeven om concurrerend te zijnFIFAofNBA2K, vooral als ze al voor het basisspel hebben betaald. Als gamebedrijven zeggen dat gamers geld kunnen verdienen door games te spelen, is de reactie van veel gamers: ik speel geen games om geld te verdienen, ik speel om plezier te hebben.

Afgaande op de optimistische uitspraken die ermee gepaard gaan, zijn NFT's in games een blijvertje, maar als ontwikkelaars willen dat spelers ze adopteren, moeten ze een implementatie ontwikkelen die games interessanter en leuker maakt, in plaats van alleen maar een andere manier om de kas van het bedrijf te vullen.

Bron: Financiële tijden