IJsland komt naar voren als meest stabiele Bitcoin-mijnrechtsgebied (rapport)

IJsland komt naar voren als meest stabiele Bitcoin-mijnrechtsgebied (rapport)

Sindsdien heeft er een enorme verandering plaatsgevonden in het Bitcoin-mijnlandschap. Verschillende landen zijn nieuwe toevluchtsoorden voor mijnwerkers geworden. Een Europees land is 's werelds grootste producent van hasjtarieven per hoofd van de bevolking ter wereld geworden. Dankzij goedkope elektriciteit is IJsland een van de eerste landen waar Bitcoin-mijnbouw op industriële schaal wordt ervaren.

Volgens Bitcoin-mijnonderzoeker Jaran Mellerud zouden het ook de ondernemende inwoners van het land kunnen zijn toegeschreven aan de groei van de industrie. De IJslandse Bitcoin-mijnindustrie verbruikt naar schatting bijna 120 MW, goed voor 1,3% van de wereldwijde hashraatproductie. Gezien het feit dat IJsland slechts 370.000 inwoners heeft, is het de grootste hasjproducent per hoofd van de bevolking.

Wat maakt IJsland speciaal?

Er zijn andere landen waar cryptominers goedkopere elektriciteit kunnen vinden. In feite is elektriciteit in IJsland historisch gezien iets duurder dan in andere Scandinavische plaatsen, zoals Noord-Noorwegen en Noord-Zweden. Dus wat maakt IJsland tot een lucratieve locatie?

Een belangrijk voordeel is, zoals Mellerud opmerkte, het feit dat het elektriciteitssysteem van het Arctische land volledig geïsoleerd is van de rest van de wereld. Dit beschermt spelers uiteraard tegen de mondiale inflatie van de elektriciteitsprijzen. Bovendien zijn er geen verbindingen tussen IJsland en continentaal Europa, waardoor IJsland niet wordt blootgesteld aan brandstofprijzen, aangezien al zijn elektriciteit uit hernieuwbare bronnen komt.

Mijnwerkers zijn al bijna tien jaar actief in de regio zonder noemenswaardige problemen met toezichthouders, waardoor het misschien wel het meest stabiele Bitcoin-mijnrechtsgebied ter wereld is.

Mellerud zei:

“El Salvador heeft misschien wel de meeste aandacht gekregen in de Bitcoin-gemeenschap via zijn vulkaanmijnbouwproject, maar IJslanders zijn al jaren stilletjes bezig met vulkaanmijnbouw op veel grotere schaal.”

Tweede verdedigingslinie

De IJslandse elektriciteitsvoorziening is de afgelopen jaren steeds schaarser geworden. Ook de ontwikkeling van nieuwe energiecentrales lijkt te stagneren. Als gevolg hiervan is de stroomtoewijzing voor nieuwe datacenters vrijwel onmogelijk geworden.

Dit kan worden opgelost door nieuwe energiecentrales te bouwen. Maar er zijn zeer beperkte plannen voor een dergelijke ontwikkeling. IJsland wordt aangedreven door vulkanen en watervallen, waardoor het het meest elektriciteitsrijke land ter wereld is. Daarom wordt verwacht dat elektriciteit goedkoop zal blijven, aangezien waterkracht en geothermische energie zeer lage marginale productiekosten hebben.

Een andere verdedigingslinie voor mijnwerkers in het kleine Europese land tegen de stijgende elektriciteitsprijzen zijn langlopende elektriciteitscontracten met een vaste prijs.

.