De ineenstorting van FTX benadrukt de noodzaak om crypto te reguleren

Laat een goede crisis nooit verloren gaan. Een bijna existentiële catastrofe lijkt de cryptosfeer te hebben getroffen: FTX, een grote beurs die in januari een waardering had van $32 miljard, is ingestort met een gat van $8 miljard. FTX-oprichter Sam Bankman-Fried – tot nu toe het vriendelijke gezicht van crypto – zit verwikkeld in beschuldigingen dat zijn bedrijf geld van klanten verkeerd heeft geplaatst of misbruikt. Het vertrouwen in de bredere cryptomarkt – de handelsposities – werd hard getroffen toen Bitcoin in waarde daalde. Het is nu tijd voor politici, beleidsmakers en toezichthouders om beschermende maatregelen te nemen.

De grotendeels ongereguleerde status van crypto heeft een aantrekkelijke eenvoud: investeer niet tenzij je bereid bent je shirt te verliezen. Het is een boodschap die voor gokkers gemakkelijk te begrijpen is. Of ze het advies opvolgen is een andere vraag, gezien de sirene van gemakkelijke overwinningen beloofd door supermodellen en sportsterren in primetime-advertenties. De huidige aanpak heeft er aantoonbaar toe bijgedragen dat de cryptocrisis isoleert van de rest van het financiële systeem.

Om de status quo te verbeteren, mogen er geen halve maatregelen worden genomen. Een golf van schandalen over retailinvesteringen heeft aangetoond dat het reguleren van slechts delen van de activiteiten van een bedrijf de glans van respect geeft zonder de voordelen ervan. Het is verwarrend voor vaste klanten die zien dat een bedrijf bepaalde machtigingen kan hebben en ten onrechte aannemen dat hun investeringen veilig zijn als er iets misgaat. Crypto-investeerders mogen niet worden gered als weddenschappen op activa zonder intrinsieke waarde fout gaan. Bij gevallen van fraude en diefstal kan het bestaande strafrecht worden toegepast. Maar er zijn eenvoudige verbeteringen die kunnen en moeten worden aangebracht om consumenten en het hele financiële systeem te beschermen tegen het risico van crypto.

De delen van het crypto-ecosysteem die in aanraking komen met de echte wereld zouden de meest effectieve vangrails moeten hebben. Dit betekent dat zowel stablecoins, die zogenaamd worden ondersteund door echte activa als een manier voor handelaren om hun geld veilig tussen weddenschappen te parkeren, als uitwisselingen zoals FTX onder de bevoegdheid van toezichthouders moeten worden gebracht. Stablecoins zouden op zijn minst moeten worden verplicht om geverifieerde reserves te publiceren om aan te tonen dat hun beweringen waar zijn.

Een soortgelijke transparantie zou aan de beurzen moeten worden opgelegd. De baas van Binance, de aartsrivaal en ooit controversiële redder van FTX, heeft gezegd dat beurzen nu hun bewijs van reserves moeten publiceren. Maar dat heeft weinig nut zonder ook de andere kant van het grootboek te onthullen. Binance heeft tot nu toe geweigerd zijn verplichtingen te publiceren.

Naast zijn uitwisselingsdiensten houdt FTX zich bezig met het verstrekken van leningen, het uitgeven van tokens en makelaardij. Regulering van crypto-uitwisselingen zou een einde moeten maken aan onderling verbonden functies die kunnen leiden tot belangenconflicten en ‘hypergecorreleerde’ risico’s, zoals Bankman-Fried het omschreef. Regelgeving zou ook de scheiding van klantactiva moeten vereisen om het soort leningen met andermans geld te voorkomen dat FTX aan zijn zusterhedgefonds gaf.

De VS, het VK en de EU hebben ontwerpwetgeving opgesteld om een ​​aantal mazen in de wet te dichten. Maar politieke impasses en oorlogen hebben de vooruitgang tot stilstand gebracht, zeker in de Verenigde Staten. Het gewicht van de Amerikaanse markten en de lange arm van de economische wetten maken het absoluut noodzakelijk dat het momentum niet verloren gaat.

Het zal moeilijk zijn om regels op te leggen aan een sector die zich doelbewust daarbuiten heeft gepositioneerd, uit principe en soms om nog ergere redenen. Kleinere jurisdicties met lossere regimes hebben een veilige haven geboden, net als op andere financiële terreinen. Dit is ongetwijfeld problematisch. Maar zonder actie van de grootste en machtigste jurisdicties zullen arbitrage, charlatans en regelrechte fraudeurs zich blijven verspreiden. Wachten op de volgende crisis met meer gevolgen alvorens te handelen, kan te laat zijn.